Okres Wielkanocny w Kościele katolickim trwa 50 dni, od Niedzieli Zmartwychwstania do Uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Bywa określany jako jeden dzień świąteczny, a nawet jako „Jedna Wielka Niedziela”. Jest to czas, w którym Kościół raduje się ze zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią.

Niedziela Zmartwychwstania stanowi tzw. I Niedzielę Wielkanocną. Po niej następuje oktawa uroczystości Zmartwychwstania, którą kończy II Niedziela Wielkanocna (święto Miłosierdzia Bożego), w tradycji zwana białą. Dni oktawy mają rangę uroczystości Pańskich.

Po upływie dwóch tygodni obchodzi się z kolei IV Niedzielę Wielkanocną, nazywaną Niedzielą Dobrego Pasterza. W tym dniu czytana  podczas Mszy św. Ewangelia ukazuje Jezusa jako Dobrego Pasterza, który oddaje swoje życie za owce. Kościół szczególnie mocno modli się w tę Niedzielę za powołanych oraz za nowe powołania do służby kapłańskiej.

Na czterdziesty dzień po Zmartwychwstaniu przypada Wniebowstąpienie Pańskie. Jednak, aby podkreślić rangę tej uroczystości, decyzją Konferencji Episkopatu Polski została ona przeniesiona na VII Niedzielę Wielkanocną.

W Okresie Wielkanocnym obchodzi się następujące święta i uroczystości /niektóre z nich zależne są od daty przypadającej Niedzieli Wielkanocnej/:

– Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego – obchód ruchomy, wyznacza się ją na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca;

– święto Miłosierdzia Bożego w II Niedzielę Wielkanocną;

– 23 kwietnia – uroczystość św. Wojciecha, patrona Polski;

– 25 kwietnia – święto św. Marka, Ewangelisty;

– 29 kwietnia – święto św. Katarzyny Sieneńskiej, patronki Europy;

– 3 maja – uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, głównej Patronki Polski;

– 6 maja – święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba;

– 8 maja – uroczystość św. Stanisława, patrona Polski;

– 14 maja – święto św. Macieja, Apostoła;

– 16 maja – święto św. Andrzeja Boboli, patrona Polski;

– 31 maja – święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny;

– VII niedziela Wielkanocy – Wniebowstąpienie Pańskie

– 50 dni po Wielkanocy – Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

W okresie Wielkanocnym obowiązuje biały kolor szat liturgicznych (wyjątek stanowi jedynie Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, kiedy to ubiera się kolor czerwony). Do innych oznak zewnętrznych należą:  krzyż z czerwoną stułą, paschał, baranek wielkanocny i figura Jezusa Zmartwychwstałego, umieszczone przy ołtarzu. Ponadto w liturgii okresu Wielkanocnego odmawia się modlitwę Regina Coeli w zastępstwie za Anioł Pański.

W 1215 r. Sobór Laterański IV wprowadził obowiązek przyjęcia Komunii świętej w okresie wielkanocnym.  Ten przepis prawa kanonicznego jest aktualny do dziś.

Po uroczystości Zesłania Ducha Świętego następuje dalsza część okresu zwykłego, który trwa aż do I Niedzieli Adwentu.